Do okresu zasiłkowego zalicza się wszystkie okresy nieprzerwanej niezdolności do pracy, potwierdzonej przez lekarza bez względu na przyczynę oraz okres niezdolności do pracy, będący wynikiem tej samej choroby, jeżeli zaistniał on po przerwie krótszej niż 60 dni od ustania poprzedniego okresu niezdolności do pracy. Do okresu zasiłkowego nie można zaliczać dni, w których pracownik nie mógł pracować z innych przyczyn niż zły stan zdrowia np. urlop macierzyński czy opieka nad członkiem rodziny.